Jan Marten de Vries is actief als tekstschrijver, dichter en journalist. Dit doet hij naast zijn werkzaamheden als musicus, of beter gezegd: in het verlengde van zijn muzikantschap.

Hij schreef over de zin van muziek en de relatie van tekst en muziek in onder meer Vocaal, Volzin, dagblad Trouw, Open Deur, Eredienstvaardig, Laetare en het Gregoriusblad.
Ook publiceert hij over het onderwerp auteursrecht.
Hij schreef meer dan honderd liedteksten in liedbundels:
– Goed voor een jaar 1, 2 en 3
– Wat dan wel?
– Zingend Geloven VII en VIII
– Liedboek – zingen en bidden in huis en kerk
– Zangen van zoeken en zien
– Samenleesbijbel
– En alle angst voorbij
– Voor een zoeker als de mens

Voor zijn motet Wie trouw is in het kleinste, op eigen tekst, kreeg hij de publieksprijs van de compositiewedstrijd ‘Het jaar van de Bijbel 1999’ van de Kon. Chr. Zangersbond.

Voor de tekst en de muziek van zijn smartlap Durrek uit Urrek kreeg hij een prijs op het Amsterdams Kleinkunstfestival 2004. Het werd uitgevoerd door Jeroen Zijlstra. De NRC schreef hierover: ‘Maar het grootste publiekssucces ging onmiskenbaar naar Jan Marten de Vries, met een parodie op een smartlap: over de visser Durk uit Urk, die een gruwelijk lot is beschoren.’

Ook in 2004 werd zijn tekst De nieuwe bril van ome Koos prijswinnend als komisch lied in een door Het Parool uitgeschreven wedstrijd. Het werd op muziek en op cd gezet door Clous van Mechelen.